Westkust Australië
1 juni 2016 - Darwin, Australië
Voordat ik de westkust van Australië ging verkennen was ik nog even 1 week in Sydney. Heerlijk om weer even thuis te zijn na al die maanden. Meteen gezellig lunchen met vriendinnen, uitgaan, oude werk bezoeken, stinkkleding wassen etc. Op 25 april is het hier Anzac day (Australia and New-Zealand Army Corps), dan worden onder andere de slachtoffers van de 2e Wereldoorlog herdacht. Er is dan een parade in de stad en een grote rugby wedstrijd in het Allianz stadion. Ik wilde altijd nog graag naar een Australische sportwedstrijd en bij toeval kregen we gratis kaartjes voor de wedstrijd draakjes tegen de haantjes oftewel St. George Illawara dragons tegen de Sydney roosters. Voordat zo’n Anzac wedstrijd begint wordt er eerst nog van alles en nog wat uit de kast getrokken. Er landden parachutisten in het stadion, er was een parade met fanfare, oude legervoertuigen en nog allerlei andere toeters en bellen. En daarna kan het gebeuk, want dat is met rugby, beginnen!
Perth - Broome
Mijn reis aan de westkust begon in Perth. Ik had niet veel tijd om deze stad te verkennen en ben vanaf hier 1 dag naar Rottnest island geweest. Zodra je met de boot aankomt, krijg je een fiets in je handen gedrukt en is het flink harken tegen de wind in om vervolgens een hele ronde over het eiland te maken. Het is een prachtig eiland met witte strandjes, snorkelplekken, duinen, bossen en… hele schattige quakka’s. Ze lijken een beetje op knabbel en babbel maar dan in de vorm van een kleine kangaroo als je me nog kan volgen. Bij toeval kwam ik een oud collega tegen op het eiland en we kwamen erachter dat we de volgende dag precies dezelfde westkust tour gingen doen.
De volgende dag ging de tour van Perth naar Broome van start en de eerste stop was de Pinnacle desert in Nambung national park. Een oud natuurverschijnsel wat rare puntvormige sculpturen oplevert. Er was een pinnacle waar de vrouwen heel graag mee op de foto wilden (zie foto).
De volgende dag moesten we om 5 uur ’s ochtends opstaan maar ik werd een uur voor de wekker wakker met enorme pijn in m’n linker bovenarm. Tegen de tijd dat we op moesten staan zag ik dat er een spin dood tegen m’n pyjama zat geplakt en heb aan de tourguide gevraagd of er een mogelijkheid was dat ik door een spin was gebeten. Het voelde als een soort van bijensteek en alsof ik een hele avond gewicht had staan heffen. Ook klopte het een beetje en voelde ik tintelingen door m’n hele arm. Toen ik de spin aan de gids liet zien zei hij: ‘oh shit, that’s a redback spider’. De groep was ondertussen ‘red back spider’ aan het googelen en liep groen aan maar ik bleef gelukkig kalm en vroeg wat dit betekende. De gids zei dat het kan gaan opzwellen en dat je er best ziek van kan worden. Een baby en een oud persoon zouden naar een ziekenhuis moeten maar het lijf van een volwassen persoon kan het zelf oplossen. Ook hebben 2 locals nog wat advies gegeven, zoals ijs erop doen, en zeiden dat alles goed zou komen. Dus opgelucht was ik wel. Het rare was dat ik me de hele dag kiplekker voelde en die zelfde ochtend heb ik zelfs geabseild van een rots van 25 meter in Kalbarri national park. Iedereen noemde me die dag spiderman dus ik zei voor de gein dat ik geen touw nodig had voor het abseilen! `s Middags zijn we nog naar natures window geweest, een soort van natuurlijk kijkgat.
De westkust staat bekend om het Ningaloo reef. Niet zo bekend als de Great Barrier Reef maar net zo mooi en soms nog wel mooier! In Coral bay hebben we gesnorkeld met mantaroggen, echt een droom die uitkwam!! Het zijn enorme joekels van roggen die wel 3 tot 4 meter breed kunnen worden en als het ware door het water dansen. We hadden echt het geluk dat 4 mantaroggen tikkertje aan het spelen waren en het soms was het best moeilijk om ze bij te houden. Die zelfde dag zijn we ook naar een cleaningstation van rifhaaien gegaan, dat is een rif waar de rifhaaien parasieten en andere niet gewenste beesies laten weghalen door kleine schoonmaakvisjes. Ze houden zelfs hun bek open om hun tanden te laten schoonmaken, het was alsof we een kijkje namen bij de haaientandarts!
In Exmouth kon je snorkelen met walvishaaien voor een belachelijk hoog bedrag, aangezien ik dit al voor een prikkie in de Filippijnen had gedaan sloeg ik dit over. De plaats Monkey Mia stond bekend om het voeren van wilde dolfijnen. De dolfijnen kwamen sinds vroeger al dichtbij de kust, omdat er veel vis was vanwege de vissers. Aangezien de vissers er niet meer zijn maar de dolfijnen wel bleven komen hebben ze een soort van ´eco vriendelijke dolfijnen voeden attractie´ opgezet. Je staat dan met honderden mensen aan de kant van het water te wachten totdat er een dolfijn komt, erg toeristisch dus.
Met de groep hadden we grote lol, iemand had een keer het idee om wc papier om alle hoofden te doen met 1 wc rol en iedereen moest verbonden zijn met dezelfde wc rol (als je het nog snapt), ik denk dat de foto meer zegt. Tijdens de tour stop je regelmatig bij een roadhouse dat in the middle of nowhere staat. Veel vrachtwagenchauffeurs drinken daar een ‘niet te zuipen bakkie pleur’ en eten een vette hap. Dit zijn chauffeurs van roadtrains, dit zijn uit de kluit gewassen vrachtwagens met 3 laders/wagens achter elkaar, één roadtrain heeft wel 84 banden!!
De westkust staat er ook om bekend dat het erg verlaten is. De wegen zijn oneindig lang rechtdoor en het is rijden, rijden en nog eens rijden. Als je links en rechts kijkt kan je helemaal tot aan de horizon kijken. De kleuren van het rode zand (veel ijzer in de grond geeft een rode roesteffect), de groene struiken, de blauwe lucht en de witte wolken samen maken het elke keer een kleurrijk uitzicht. Vanaf een bepaald punt is het hele landschap bezaaid met hoge rode bulten en punten. De gids zei dat dit gefossiliseerd dinosauruspoep is. Dat het eigenlijk termieten heuvels waren zei hij er natuurlijk niet bij.
Het pareltje van de westkust werd bewaard voor het laatst: Karijini national park. Het heeft verschillende kloven met water waar je doorheen kon lopen en zwemmen. Het voelde als een spannende survivaltocht, want je moest eerst helemaal naar beneden klimmen om bij het water te komen en daarna gaat de hele tocht door water, over rotsen en kleine wandelpaadjes. De kleuren van de rotsen waren rood, sommige waterplassen hadden waterplanten en watervallen eromheen, wat een idyllische plekken hebben we voorbij zien komen!
De laatste stop was Broome, een beetje slaapverwekkend dorpje maar het had hele kleurrijke zonsondergangen. Vanaf Broome vloog ik naar Darwin, over de Kimberleys, één van de mooiste national parken van Australië. Wat een prachtig uitzicht vanaf het vliegtuig.
Hoe noordelijker je gaat hoe moeilijker de aussies te verstaan zijn. Hier een paar voorbeelden van wat ‘aussie slang’ ( = taal, geen dier):
Woorden:
Cobber = Friend
Galah = Fool
Dunny = Toilet
Grog = Alcohol
Mozzie = Mosquito
Thong = Flip-flop
Bathers = Swimsuits
Uitdrukkingen:
Don’t come the raw prawn with me, mate = Don't try to fool me
Like a possum up a gum tree = Moving very quickly
Park a tiger = Throw up
Full as the last bus home = Very drunk
Couldn't beat the skin off custard = Not very strong
Gone off like a frog in sock = Excited
More Chins than the Chinese phonebook = An overweight person
Could eat the horse and chase the jockey = I'm very hungry
Laatste bestemming is in zicht: noord-Australië en de outback.
Liefs Elke
Perth - Broome
Mijn reis aan de westkust begon in Perth. Ik had niet veel tijd om deze stad te verkennen en ben vanaf hier 1 dag naar Rottnest island geweest. Zodra je met de boot aankomt, krijg je een fiets in je handen gedrukt en is het flink harken tegen de wind in om vervolgens een hele ronde over het eiland te maken. Het is een prachtig eiland met witte strandjes, snorkelplekken, duinen, bossen en… hele schattige quakka’s. Ze lijken een beetje op knabbel en babbel maar dan in de vorm van een kleine kangaroo als je me nog kan volgen. Bij toeval kwam ik een oud collega tegen op het eiland en we kwamen erachter dat we de volgende dag precies dezelfde westkust tour gingen doen.
De volgende dag ging de tour van Perth naar Broome van start en de eerste stop was de Pinnacle desert in Nambung national park. Een oud natuurverschijnsel wat rare puntvormige sculpturen oplevert. Er was een pinnacle waar de vrouwen heel graag mee op de foto wilden (zie foto).
De volgende dag moesten we om 5 uur ’s ochtends opstaan maar ik werd een uur voor de wekker wakker met enorme pijn in m’n linker bovenarm. Tegen de tijd dat we op moesten staan zag ik dat er een spin dood tegen m’n pyjama zat geplakt en heb aan de tourguide gevraagd of er een mogelijkheid was dat ik door een spin was gebeten. Het voelde als een soort van bijensteek en alsof ik een hele avond gewicht had staan heffen. Ook klopte het een beetje en voelde ik tintelingen door m’n hele arm. Toen ik de spin aan de gids liet zien zei hij: ‘oh shit, that’s a redback spider’. De groep was ondertussen ‘red back spider’ aan het googelen en liep groen aan maar ik bleef gelukkig kalm en vroeg wat dit betekende. De gids zei dat het kan gaan opzwellen en dat je er best ziek van kan worden. Een baby en een oud persoon zouden naar een ziekenhuis moeten maar het lijf van een volwassen persoon kan het zelf oplossen. Ook hebben 2 locals nog wat advies gegeven, zoals ijs erop doen, en zeiden dat alles goed zou komen. Dus opgelucht was ik wel. Het rare was dat ik me de hele dag kiplekker voelde en die zelfde ochtend heb ik zelfs geabseild van een rots van 25 meter in Kalbarri national park. Iedereen noemde me die dag spiderman dus ik zei voor de gein dat ik geen touw nodig had voor het abseilen! `s Middags zijn we nog naar natures window geweest, een soort van natuurlijk kijkgat.
De westkust staat bekend om het Ningaloo reef. Niet zo bekend als de Great Barrier Reef maar net zo mooi en soms nog wel mooier! In Coral bay hebben we gesnorkeld met mantaroggen, echt een droom die uitkwam!! Het zijn enorme joekels van roggen die wel 3 tot 4 meter breed kunnen worden en als het ware door het water dansen. We hadden echt het geluk dat 4 mantaroggen tikkertje aan het spelen waren en het soms was het best moeilijk om ze bij te houden. Die zelfde dag zijn we ook naar een cleaningstation van rifhaaien gegaan, dat is een rif waar de rifhaaien parasieten en andere niet gewenste beesies laten weghalen door kleine schoonmaakvisjes. Ze houden zelfs hun bek open om hun tanden te laten schoonmaken, het was alsof we een kijkje namen bij de haaientandarts!
In Exmouth kon je snorkelen met walvishaaien voor een belachelijk hoog bedrag, aangezien ik dit al voor een prikkie in de Filippijnen had gedaan sloeg ik dit over. De plaats Monkey Mia stond bekend om het voeren van wilde dolfijnen. De dolfijnen kwamen sinds vroeger al dichtbij de kust, omdat er veel vis was vanwege de vissers. Aangezien de vissers er niet meer zijn maar de dolfijnen wel bleven komen hebben ze een soort van ´eco vriendelijke dolfijnen voeden attractie´ opgezet. Je staat dan met honderden mensen aan de kant van het water te wachten totdat er een dolfijn komt, erg toeristisch dus.
Met de groep hadden we grote lol, iemand had een keer het idee om wc papier om alle hoofden te doen met 1 wc rol en iedereen moest verbonden zijn met dezelfde wc rol (als je het nog snapt), ik denk dat de foto meer zegt. Tijdens de tour stop je regelmatig bij een roadhouse dat in the middle of nowhere staat. Veel vrachtwagenchauffeurs drinken daar een ‘niet te zuipen bakkie pleur’ en eten een vette hap. Dit zijn chauffeurs van roadtrains, dit zijn uit de kluit gewassen vrachtwagens met 3 laders/wagens achter elkaar, één roadtrain heeft wel 84 banden!!
De westkust staat er ook om bekend dat het erg verlaten is. De wegen zijn oneindig lang rechtdoor en het is rijden, rijden en nog eens rijden. Als je links en rechts kijkt kan je helemaal tot aan de horizon kijken. De kleuren van het rode zand (veel ijzer in de grond geeft een rode roesteffect), de groene struiken, de blauwe lucht en de witte wolken samen maken het elke keer een kleurrijk uitzicht. Vanaf een bepaald punt is het hele landschap bezaaid met hoge rode bulten en punten. De gids zei dat dit gefossiliseerd dinosauruspoep is. Dat het eigenlijk termieten heuvels waren zei hij er natuurlijk niet bij.
Het pareltje van de westkust werd bewaard voor het laatst: Karijini national park. Het heeft verschillende kloven met water waar je doorheen kon lopen en zwemmen. Het voelde als een spannende survivaltocht, want je moest eerst helemaal naar beneden klimmen om bij het water te komen en daarna gaat de hele tocht door water, over rotsen en kleine wandelpaadjes. De kleuren van de rotsen waren rood, sommige waterplassen hadden waterplanten en watervallen eromheen, wat een idyllische plekken hebben we voorbij zien komen!
De laatste stop was Broome, een beetje slaapverwekkend dorpje maar het had hele kleurrijke zonsondergangen. Vanaf Broome vloog ik naar Darwin, over de Kimberleys, één van de mooiste national parken van Australië. Wat een prachtig uitzicht vanaf het vliegtuig.
Hoe noordelijker je gaat hoe moeilijker de aussies te verstaan zijn. Hier een paar voorbeelden van wat ‘aussie slang’ ( = taal, geen dier):
Woorden:
Cobber = Friend
Galah = Fool
Dunny = Toilet
Grog = Alcohol
Mozzie = Mosquito
Thong = Flip-flop
Bathers = Swimsuits
Uitdrukkingen:
Don’t come the raw prawn with me, mate = Don't try to fool me
Like a possum up a gum tree = Moving very quickly
Park a tiger = Throw up
Full as the last bus home = Very drunk
Couldn't beat the skin off custard = Not very strong
Gone off like a frog in sock = Excited
More Chins than the Chinese phonebook = An overweight person
Could eat the horse and chase the jockey = I'm very hungry
Laatste bestemming is in zicht: noord-Australië en de outback.
Liefs Elke
Dank voor al je mooie verhalen!
Tot over een maandje dan zijn wij ook weer in de buurt.
Lekker genieten van Fam en vrienden!
Liefs van Harry en Femmy